اردشیر یکم یا اردشیر بابکان ( یا پاپکان ) بنیان‌گذار شاهنشاهی ساسانی ( ۲۲۶ - ۲۴۱ میلادی ) است. اردشیر در پارسی میانه بصورت اَرتَخشَتر بوده به معنی شهریاری مقدس ( اَرتَه = مقدس و خشَتر = شاه).
وی پدر شاپور یکم ساسانی است. خانواده اردشیر و خود وی از روحانیون بنام زردشتی در منطقه فارس بودند. خود اردشیر نظامی بود امّا مانند نیاکانش به دین زردشت تعصّب بسی داشت و از اینکه می‌دید اشکانیان دین زردشتی را به عنوان دین رسمی کشور نمی‌پذیرفتند خشمگین می‌شد. البتّه وی خواهان قدرت نیز بود. به همین خاطر با لشگری بزرگ در سال 224میلادی، اردوان پنجم را شکست داد و به پادشاهی رسید.
.......